کتاب فرازمینی ها

کتاب فرازمینی ها نوشتهٔ جیم الخلیلی و ترجمهٔ مریم امیری مبعوث است. نشر نیماژ این کتاب را منتشر کرده است. این اثر از مجموعهٔ «استخوان‌های روح» این نشر است و نویسنده در آن، دیدگاه‌های دانشمندان برجستهٔ جهان را که در جست‌وجوی حیات فرازمینی‌ها هستند، بررسی کرده است.

درباره کتاب فرازمینی ها

در مقاله‌های کتاب فرازمینی ها با عنوان فرعی «دانشمندان برجسته‌ٔ جهان در جست‌وجوی حیات فرازمینی» دانشمندانی از سراسر جهان آخرین پیشرفت‌ها در جست‌وجوی حیات هوشمند در جهان را بررسی کرده‌اند تا به آن‌هایی که حتی یک لحظه به وجود حیات دیگر فکر کرده‌اند، پاسخ دهند.

در فصل نخست این کتاب «مارتین ریس»، ستاره‌شناس و کیهان‌شناس مشهور در مورد جایگاه ما در جهان هستی نظریه‌پردازی کرده است. در فصل دوم، «لوئیس دارتنل»، اختر‌زیست‌شناس در پی پاسخ به این پرسش است: «اگر موجودات فرازمینی پیشرفته‌ای وجود دارند که در فضا زندگی می‌کنند، چه چیزی به آن‌ها انگیزه می‌دهد تا به ملاقات ما بیایند؟» در فصل سوم، «دالاس کمبل»، مجری برنامه‌های علمی، تاریخ درگیری ذهنی انسان با موضوع موجودات فرازمینی و مشاهده‌ٔ آن‌ها از زمان ماجرای رؤیت بشقاب پرنده‌ها به وسیله‌ٔ «کِنِت آرنولد» در سال ۱۹۴۷ را مرور کرده است. در فصل چهارم، «آنیل سث»، متخصص علوم اعصاب و هوش مصنوعی با مطالعه‌ٔ فرازمینی‌ترین هوش‌هایی که در زمین یافت می‌شوند، تفاوت‌های هوش فرازمینی با هوش زمینی را بررسی کرده است. «کریس فرنچ»، روان‌شناس و متخصص باورها و تجربیات فراهنجار و به‌خصوص باور به تئوری‌های توطئه و حافظه‌های کاذب در فصل پنجم به بررسی برخی پدیده‌های روان‌شناختی پرداخته است که برخورد نزدیک با فرازمینی‌ها را توجیه می‌کند. «کریس مک‌کی»، اختر‌زیست‌شناس ناسا فصل ششم را با این پرسش آغاز کرده است که عناصر سازنده‌ٔ حیات در سیاره‌های دیگر چه هستند. «مونیکا گریدی» فصل هفتم به این مسئله پرداخته که چرا در تمام کتاب‌هایی که در مورد فرازمینی‌ها نوشته شده همیشه ردپای سیارهٔ مریخ دیده می‌شود. در فصل هشتم «ایان استوارت»، ریاضیدان پس از بررسی اینکه موجودات فرازمینی در واقعیت ممکن است چه شکلی باشند، خواننده را با بعضی جلوه‌های تخیلی حیات فرازمینی آشنا کرده است. «آندرئا سِلا» و «نیک لین» در فصل دهم و یازدهم خواننده را با مفاهیم اساسی پدیده‌ٔ حیات و منشأ حیات در زمین آشنا کرده‌اند. در فصل‌های بعدی کتاب نیز احتمال وجود حیات فرازمینی مورد بررسی قرار گرفته‌اند و فیلم‌هایی که به این موضوعات پرداخته‌اند، شرح داده شده‌اند.

خواندن کتاب فرازمینی ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران شناخت و درک پدیدهٔ فرازمینی‌ها در جنبه‌های مختلف پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب فرازمینی ها

«ما این روزها درک خوبی از تکامل و مدارک بسیار زیادی از فسیل‌ها داریم، که در کنار دانش ژنتیک، تصویری از چگونگی تحول حیات در زمین در اختیار ما قرار می‌دهد. اسرار فراوانی باقی مانده است، اما ما دربارهٔ نزدیک‌ترین اجداد خود چیزهای زیادی می‌دانیم: پیدایش دوپایان و همهٔ عواملی که به واسطهٔ آن‌ها به چیزی که الان هستیم تبدیل شده‌ایم. اینکه تصور کنیم در سیاره‌های دیگر، تکامل منجر به ایجاد گونه‌ای می‌شود که به لحاظ ظاهری دقیقاً شبیه ما است، تصوری ساده‌لوحانه است. ما به‌راستی نمی‌دانیم چرا صاحب دو پا شدیم، درحالی‌که تقریباً هیچ‌یک از حیوانات زمینی چنین نیستند، اما می‌توانیم فرض کنیم این ویژگی ما به دلیل سازگاری با طیف وسیعی از شرایط پیچیدهٔ محیطی است، به‌ویژه به منظور تجهیز گونه‌ها برای زندگی در گرم‌دشت‌ها، با کارایی بیشتری در حرکت، به جای تاب خوردن روی درخت‌ها. اگر زمین دوباره راه‌اندازی شود و داستان پیدایش دوباره از نو تکرار شود، تنها با تغییر چند متغییر کوچک، دیگر ما هم وجود نخواهیم داشت. حتی یک مورد به‌ظاهر بی‌ربط مانند شیبِ محور زمین نیز نقشی اساسی داشته است. شیب ۲۳ درجه که موجب پیدایش فصل‌ها شده، در اثر برخورد سنگی به اندازهٔ مریخ با زمین نوزاد به وجود آمده و تکه‌ای از آن را به شکل ماه جدا کرده است. تصور کنید اگر این سنگ به زمین برخورد نمی‌کرد، شیبی به وجود نمی‌آمد و فصل‌ها و ماه و جزر و مد نیز در کار نبودند. در این صورت، زمین وضعیت آب و هوایی متفاوتی داشت، تغییرات اقلیمی طی زمان متفاوت بودند و اجداد تکاملی ما به‌کلی متفاوت می‌شدند. تصور کنید اگر شهاب‌سنگی به پهنای یک کیلومتر در آسمان دورهٔ کرتاسه در آنچه اکنون خلیج مکزیک کنونی است ظاهر نشده بود، و انقراضی در ابعاد عظیم که منجر به نابودی دایناسورها و انواع گونه‌های دیگر شد اتفاق نیفتاده بود، اجداد پستاندار کوچک ما نمی‌توانستند نشوونما کنند. تصور کنید اندازهٔ آن سنگ نیم کیلومتر بود و تنها نیمی از دایناسورها منقرض می‌شدند. در این صورت، آیا ما اکنون به همین صورت بودیم؟ پاسخ قطعاً منفی است. شکل ظاهری ما اجتناب‌ناپذیر نبود ـ این تنها یک تصادف کیهانی است.»