دانلود و خرید کتاب صوتی هم خون

کتاب صوتی هم خون نوشتهٔ هارلن کوبن و ترجمهٔ محدثه احمدی است. گویندگی این کتاب صوتی را آزاده رادمهر انجام داده و آوانامه آن را منتشر کرده است؛ کتابی حاوی یک رمان معاصر رازآلود آمریکایی.

درباره کتاب صوتی هم خون

کتاب صوتی هم خون (The Match) حاوی رمانی آمریکایی است که هیجان و حادثه و رمزوراز و معما در آن به هم تنیده و اثری را به وجود آورده‌اند که شنونده آن را با هیجان و شگفتی و انتظار اینکه ببیند بعد از هر ماجرا چه ماجرای دیگری در راه است، می‌شنود. رمان «هم‌خون» را یک تریلر معمایی دربارهٔ هویت دانسته‌اند؛ هویتی که فاش‌شدن آن دری تازه به‌روی زندگی شخصیت اصلی داستان می‌گشاید و او را وارد حوادثی غیرقابل پیش‌بینی می‌کند. «دَن براون» از هارلن کوبن به‌عنوان «استاد تعلیق و پیچیدگی» یاد کرده است. هارلن کوبن در رمان همخون، ما را با مردی به نام «وایلد» آشنا می‌کند که دربارهٔ خودش و خانواده‌اش و هویتش هیچ نمی‌داند. وایلد از گذشته‌اش فقط همین را می‌داند که در کودکی در جنگلی پیدا شده و او را از همین رو «پسر جنگل» لقب داده‌اند. با یک آزمایش ژنتیک پرده از رازی خانوادگی کنار می‌رود و بر وجهی تاریک از زندگی وایلد نور می‌تابد. ماجرا از این قرار است که شخصیت اصلی پس از چند دهه، پدر خود را در یک وب‌سایت نسب‌شناسی پیدا می‌کند. این فتح بابی می‌شود برای برملاشدن رازهای خانوادگی و افشای گذشتهٔ او.

شنیدن کتاب صوتی هم خون را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران ادبیات داستانی آمریکا و قالب رمان معمایی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی هم خون

«دنیل کارتر موهایی سفید داشت و پوستش آفتاب‌سوخته بود. عضلات ساعدش نشان می‌دادند تمام عمر کارهای یدی کرده است. ظاهراً خانواده‌ای گرم و صمیمی داشت. همسرش، سوفیا، جلو آمد، لبخند زد و دستی تکان داد. دنیل سوار وانتش شد.

جمعه‌ی قبل، دنیل و سونیا در حیاط پشتی خانه‌شان دورهمی داشتند. دخترانشان شری و آلینا با خانواده‌شان به این‌جا آمدند. دنیل کلاه سرآشپز به سر داشت و روی پیشبندش نوشته بود: «همسر نمونه.» سوفیا برای همه نوشیدنی می‌ریخت و سالاد سیب‌زمینی درست می‌کرد. وقتی غروب شد، دنیل آتش روشن کرد و همه مارشملوی سوخاری خوردند و بازی کردند. زندگی‌شان شبیه یکی از تابلوهای راکول بود. وایدل انتظار داشت با دیدن این صحنه‌ها قلبش درد بگیرد و غصه بخورد اما حس خاصی به سراغش نیامد.

زندگی آن‌ها بهتر از زندگی وایلد نبود. فقط فرق داشت.

دلش می‌خواست به فرودگاه برود و به خانه برگردد. شش ماه در کاستاریکا همراه یک مادر و دختر، زندگی عادی و معقولی داشت ولی حالا باید به اتاقک متروکه‌اش در عمق جنگل راماپو برمی‌گشت. او به همان‌جا تعلق داشت. خانه‌اش آن‌جا بود.

تنهایی، در جنگل.»