کتاب آلات لهو و موسیقی

کتاب آلات لهو و موسیقی نوشتۀ محمد سروش محلاتی در انتشارات میراث اهل قلم به چاپ رسیده است.

درباره کتاب آلات لهو و موسیقی

 کتاب آلات لهو و موسیقی، حاصل درس‌گفتارهایی ست که محمد سروش محلاتی در نوروز ۱۴۰۱ در بررسی فقهی موضوع موسیقی، آلات لهو و آلات مشترکه طی سلسله جلسات مجازی به مخاطبان ارائه کرده بود. برخی از فقها، حرمت آلات لهو و موسیقی را از ضروریات دین و خارج از قلمرو اجتهاد شمرده‌اند که انکار آن موجب کفر و خروج از دین است؛ ولی این‌گونه نظرات نمی‌تواند مانع بحث اجتهادی شود و راه تأمل را مسدود کند. این کتاب، نمونه‌ای از این تأملات است که استدلال‌های مختلف قرآنی، روایی و عقلی را مورد بازبینی قرار داده در اعتبار آن‌ها مداقه کرده است. مباحث این کتاب به‌نوعی ادامه‌ و تکمله‌ای بر کتاب بررسی فقهی آواز و غنا است که پیش‌تر از این نویسنده منتشر شده است.

سرفصل‌های کتاب آلات لهو و موسیقی عبارت‌اند از: مبانی عقلی و قرآنی؛ حکم عقلی موسیقی؛ موسیقی غیراخلاقی؛ بررسی روایات آلات لهو و موسیقی؛ حکم موسیقی غیرلهوی؛ نظریه حرمت هرگونه موسیقی؛ قلمرو حرمت در استفاده از آلات موسیقی؛ حرمت آلات لهو در ضعف روایات و قوت فتاوا؛ معنای لهو و ملاک موسیقی لهوی؛ استفاده از آلات مشترکه؛ معیار لهوی بودن ابزار و وسائل؛ حرمت شرعی و حرمت مصلحتی.

خواندن کتاب آلات لهو و موسیقی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

به دوستداران کتاب‌های عقاید و کلام اسلامی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره محمد سروش محلاتی

محمد سروش محلاتی در ۱۳۴۰ در محلات به دنیا آمد. او فقیه شیعه و پژوهشگر دینی معاصر است که در ۱۳۵۵ وارد حوزهٔ علمیهٔ قم شد. پس از گذراندن دروس سطح نزد آیت‌الله ستوده و سید علی محقق‌ داماد، در درس خارج حائری‌ یزدی حاضر شد. همچنین ۱۵ سال از درس خارج وحید خراسانی و شبیری‌ زنجانی و برخی استادان دیگر استفاده کرد. در همین مدت فلسفه و عرفان را از حسن‌زادهٔ آملی، جوادی‌ آملی و انصاری‌ شیرازی آموخت. حدود ۱۰ سال تدریس سطح عالی داشت و سپس به تدریس خارج فقه و اصول مشغول شد که در مدرسهٔ آیت‌الله گلپایگانی، از ۱۳۷۷ تا سال‌ها پس از آن ادامه یافت. گرایش اصلی محمد سروش‌ محلاتی در پژوهش، فقه سیاسی بوده است. او کتاب‌های فراوانی در حوزهٔ فقه سیاسی نوشته و در آن‌ها به بررسیِ فقهی حقوق شهروندی، قرائت‌های مختلف از نظریهٔ ولایت فقیه، امکان فقهی انتخابات و امکان جمع اسلام و مردم‌سالاری پرداخته است. سروش‌محلاتی مدافع نظریهٔ موافقت اسلام با دمکراسی است و کتاب‌هایی مانند «شهر مردگان» و «دین و دیکتاتوری» را در این زمینه تألیف کرده است. او در آثارش به شرح و تبیین نظریات فقهی- سیاسی سید محمدحسین طباطبایی، روح‌الله خمینی، مرتضی مطهری و سید محمد بهشتی پرداخته است.

 از آثار محمد سروش محلاتی می‌توان به این موارد اشاره کرد: «دین و دولت در اندیشهٔ اسلامی»، «آزادی، عقل و ایمان (برگزیدهٔ کتاب سال)»، «اندیشه و ایمان در آزادی»، «مجموعه مقالات بی‌طرفی شرط داوری - فقه متهم است یا مدعی»، «امکان‌سنجی انتخابات در نظام اسلامی»، «شهر مردگان: ۱۰ مقاله در حقوق اساسی مخالفین»، «مبانی حریم خصوصی در اندیشهٔ اسلامی»، «مجموعه مقالات دولت و ابزارهای الزام شهروندان به شریعت»، «نظارت خبرگان نصیحت نخبگان؛ نگاهی به حقوق و وظایف مجلس خبرگان رهبری»، «اسلام و مقتضیات زمان»، «دولت و اجرای شریعت: سلسله مقالات دولت و ابزارهای الزام شهروندان به شریعت»، «مجموعه مقالات برگ‌های سیاه ستم؛ محرومیت ظالمانهٔ دختر پیامبر از دادرسی عادلانه»، «ولایت، در مغالطه و مصادره: ۳ مقاله در نسبت ولایت فقیه و حکومت»، «عقلانیت در عاشورا»، «فقاهت در عاشورا»، «تأملات سیاسی علامه طباطبایی»و «معضل استبداد دینی».