کتاب خانه تاماریس

کتاب خانه تاماریس نوشته ویژینی گریمالدی است که با ترجمه فرزانه مهری منتشر شده است. این کتاب روایتی از گذراندن رنج و عشق و زندگی است.

ژولیا روان‌شناس جوانی است که به تازگی نزدیک‌ترین افراد خانواده‌اش را از دست داده است، او برای تغییر زندگی شهر خود را عوض می کند و به شهری دیگر می‌آيد تا در یک خانه سالمندان به نام خانه تاماریس کار کند، در این خانه ۲۱ سالمند زندگی می‌کنند و هر چند نفر سوئیت‌های خودشان را دارند. فقط یک زوج هستند که سوئیت مستقل دارند.

این کتاب روایت روبه‌رویی ژولیا با آدم‌هایی است که معنای شادی و خوشحالی و محبت برایشان تغییر کرده‌ است و کوله‌باری از تجربه را پشت سر گذاشته‌اند. این کتاب عشق و جوانی و گذر عمر را کنار هم قرار می‌دهد و داستانی زیبا خلق می‌کند.

ژولیا که در ابتدای داستان با خودش فکر می‌کند تا کسی متوجهش نیست فرار کند در این خانه ماندگار می‌شود و دنیایش تغییر می کند.

خواندن کتاب خانه تاماریس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی جهان پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب خانه تاماریس

توی آینهٔ مقابلم، تصویرم از ریخت افتاد و صدایی وحشی از گلویم خارج شد. سپس صدایی دیگر. سپس صداهای فراوان دیگر. توی آن حمام کوچک زانو زدم و بی‌وقفه فریاد زدم، آن‌قدر که نفسم بند آمد.

یک فکر بیشتر در سر نداشتم: پیش خانواده‌ام بروم، خودم را توی آغوش مادرم بیندازم، خواهرم را محکم بغل کنم، نزدیک پدرم باشم. اما من در پاریس بودم و آن‌ها در بیاریتز بودند، باید تا روز بعد صبر می‌کردم تا سوار اولین قطار شوم. آن شب با غم آشنا شدم.

گاهی پیش می‌آمد که چند ثانیه به چیز دیگری فکر کنم و فراموش کنم که چه اتفاقی افتاده است. اما بعد، ناگهان واقعیت میخکوبم می‌کرد. پدرم مرده بود. با آرامش روی شن‌ها دراز کشیده بودم و ناگهان موجی با تمام قدرت روی سرم فرود آمد. ماه‌های پیشِ رو مجموعه‌ای از در هم شکستن امواج بودند. پدرم، نامزدم، مادربزرگم. داشتم غرق می‌شدم. در نتیجه، هفتهٔ گذشته با خواندن آن آگهی استخدام، انگار حلقهٔ نجاتی یافته بودم. یک خانهٔ سالمندان در بیاریتز، فوراً به روانشناسی متخصص نیاز داشت. امکان سکونت در محل وجود داشت. چشم‌انداز کار کردن با افراد سالمند به اندازهٔ در آغوش گرفتن یک عنکبوت برایم جالب بود، اما مسئلهٔ مرگ و زندگی بود.