نظرات کاربران درباره کتاب پنجره های تشنه

قرارهست همسفر بشیم با سفر بیست روزه ی کاروان سفینه النجات و ضریح جدید امام حسین (ع) رو ببریم کربلا. آقای قزلی زحمت نگارش وقایع سفر رو بر عهده داشتند والحق و الانصاف که سنگ تمام گذاشتند. روایت کتاب صادقانه و بی شیله پیله است و درجا نمیزنه. داستانی که همراه با اشک و خنده است. روایت از پنج آذر و مقدمات اماده سازی سفر شروع میشه و در بیست و پنج آذر بعد از پاداش گرفتن اعضای کاروان تمام میشه و چه پاداشی... در طول مسیر همراهیم با مردم قم، تهران، مرکزی، لرستان و خوزستان و ... با اونها در کنار ضریح سینه می زنیم، هروله می کنیم و زیر باران دست به طرف ضریح بلند می کنیم و حاجت می خوایم. با رفتن ضریح از شهرمون غصه می خوریم و طالبیم تا ضریح امام حسین بیشتر تو شهرمون بمونه. با حاج محمود پارچه باف نگران آسیب رسیدن به ضریح و دیر رسیدن به مقصد می شیم. به شوخی های حاج حسین خلج می خندیم با زینعلی به دنبال باز کردن راهیم و با حاج آقا تکیه ای دنبال جمع کردن صدقه ی هر روزه😊 با خستگی اعضای کاروان خسته میشیم، با خنده هاشون می خندیم و با ابراز احساساتشون می گرییم. قطع به یقین شور و حالی که ضریح امام حسین در سال ۹۱به کشورمون تزریق کرد نایابه، جان دوباره ای در دل مردم شهر دمید و رفت اونجا که باید بره. کاروان ضریح سالم و سلامت به مقصد می رسه اما امان از کاروان کربلا. و "السلام علیک یا اباعبدالله" همانا حسین شوری در دلها پدید می آورد که هیچ گاه خاموش شدنی نیست.

اینک کتاب عالی بود.......باخواندنش تشنه کربلا می شوید(حضرت آقا هم تقریظ نوشته اند براین)

با لحظه لحظه اش زندگی کن

بسیار عالی👌 سفرنامه ای با متن روان، زیبا و جذاب. بعضی جاها نویسنده روضه خونده و اشک به خواننده امان نمیده و بعضی جاها از اتفاقات طنز سفر میخندید.

یا مولاجان من اگه از دریای شیعیانت خط بخورم برای شما هیچ اتفاقی نمیفته ولی من خانه خراب میشوم منت بر سرم بگذار و ما را نگه دار

از بهترین کتاب هایی که خوندم. حتما بخونید! درباره ساخت و انتقال ضریح جدید امام حسین از قم به کربلاست

بسیار شیرین و دلنشین نوشته شده، هم با کتاب خندیدم و هم گریستم... آخ که حسین جان چه کردی با دل ها... واقعا حسین (علیه السلام)کیست؟؟

خاطرات چند سال گذشته م جلوی چشم هام اومد و البته اگر اون موقع چند دقیقه کنار ضریح قدم گذاشتم الآن تا کربلا باهاش همراه شدم، این کتاب علاوه بر نثر روان و گیراش، جواب خیلی از سوال ها رو میده و درعین حال که به گریه میندازدتون، میخندوندتون.

خوش به حال همشون، من اقای قزلی رو به واسطه چندتا برنامه ادبی مثل جایزه جلال یا شعر فجر میشناختم اما اصلا فکر نمیکردم چنین روزی دار و خوش سعادت باشند.

در نوع خودش فوق العاده جذاب قبل از خوندن، توقع یه سفرنامه مذهبی طور داشتم. اما بعضی جاها واقعا خندیدم باهاش. جدا دلچسب بود.

اللهم ارزقنا شفاعه الحسین یوم الورود

عالی بود! متن روان و خیلی جذابی داشت. قلم قوی نویسنده در توصیف دقیق لحظات فوق العاده بود. امیدوارم تو همه ی اتفاقات تاریخی ایران، نویسنده ها و مستندسازها حضور فعال داشته باشند تا تاریخ رو دقیقا همان طور که بوده روایت کنند.

عالی بود ... فکر نمیکردم سوژه این کتاب خیلی جذاب باشد ولی روایت آقای قزلی بسیار خواندنی و دلچسب بود

خیلییییییی جذابه .من از اول که شروع کردم اصلا احساس خستگی نکردم.در حالیکه خوندن بعضی کتاب ها کسل کننده است اما این اصلا اینطوری نبود.همراه بودن با ضریح امام حسین خیلی شیرینه.پیشنهاد میکنم حتما بخوانید 🌹

اول از همه ممنونم از نویسنده که کاملا ملموس و واقعی بدون اغراق، احساسات اضافی و... این سفرنامه رو نوشتن. تو این سفرنامه خنده و گریه باهمه . این که همه جانبه نوشتن و از مردم، مسئولین، هماهنگی ها، اتفاق های مسیر و... همه رو ذکر کردند سفرنامه رو واقعی تر کردن. سبک نوشتار این نویسنده شبیه آقای امیرخانی بود به نظرم. ممنونم از آقای آزادگان و سایر هیئت امنا که این کار با ارزش رو کردند و نویسنده همراه خودشون بردن. در پایان خیلی‌ اوقات خوبی داشتم موقع خواندن این کتاب با این که ۵۰۰ صفحه ست اما راحت و سریع خوانده میشه و لذت بخشه. حتما نسخه چاپی ش رو میخرم که تا همیشه تو کتابخونه م داشته باشم و هی بهش سر بزنم. یا حسین.

من نسخه چاپی این کتاب رو چند سال پیش خوندم خیلی حال کردم باهاش الان هم می خوام هدیه بدم هر کی می خواد پیام بده

خیلی خوب بود. خیلی لذت بخش بود. چقدر خوب بود که نویسنده نظرات واقعی اش را نوشته بود نه نگاه رسمی کاروان را. حتی دعواها را نوشته بود. نقدها را نوشته بود. اختلاف‌ها بین کاروان یا با ستاد عتبات را نوشته بود. تصویری که از این کاروان ایجاد کرد هم خیلی خوب بود.

نحوه نگارشش جالبه و مدل خاطره نویسیش آدم رو جذب میکنه برای خوندن ادامه سفر .. طنز های جالبی داره و در عین حال میتونه اشک آدم رو دربیاره ... و مثل همیشه معجزات امام حسین غیر قابل پیشبینی هستن.. پیشنهاد میکنم بخونید حتما..

مححشر وقتی کتاب رو برداشتم(نسخه چاپی خوندم)وحتی وقتی یه خورده ازش خوندم فکرنمیکردم اینقدر وابسته بشم به کتاب وسط های کتاب یه خورده خسته کننده بود چون همش ازشلوغی میگفتن واینا ولی دوباره خوب شد.ولی دلم میخواست یکی اون وسطا باشم که سوارتریلی بشم تو ضریح بشینم و...درکل خیلی خوب روایت کرده بودنو وازپس کارخوب براومده بودند

این کتاب رو باید با عشق بخونید و خودتون رو یکی از اعضای کاروان بدونید با سختی های مسیر سختی بکشید در گرما و سرما اذیت بشید بی خوابی بکشید تو ازدحام و جمعیت آزرده خاطر بشید با اتفاقات طنز و شوخی های هم سفر هاتون بخندین و یجاهایی هم عصبانی و ناراحت بشید یا حتی همراه با اعضای کاروان گریه کنید، از بی نظمی های بعضی شهرها کلافه بشید تا برسید به دزفول و یه آخیییش از ته دل بگید بخاطر نظم و هماهنگی این شهر و مردمش،بعد مسیر رو ادامه بدین و استرس رد شدن از مرز رو تحمل کنید تا بخت باهاتون یار باشه و حضرات هم شما رو بطلبن و به راحتی مهر بخوره تو پاسپورت‌تون و از گیت عبور کنید برسید به کربلا و بی قرار دیدن حرم از راه دور باشید،و بالاخره برسید به یه جایی که مزد زحماتتون رو از آقام امام حسین بگیرید. خوش به سعادت اعضای کاروان اولش شاید حسی به حضور در این کاروان نداشتم اما بعد از رسیدن به کربلا با خوندن هر خط از کتاب به شدت به سعادتشون غبطه خوردم مخصوصا اون روایت روز اول ماه صفر و حضور در ... این کتاب رو باید با عشق بخونید تا برسید به روایت روز آخر ،خوندن اون روایت حال من خواننده رو هم خوب کرد دم آقای قزلی گرم. (این کتاب رو در روز شهادت امام حسن (ع) تموم کردم و بی انصافی اگه اینجا نگم فدای قبر بی شمع و چراغت یا حسن) پ.ن: کاش عکس های سفر رو هم ضمیمه کتاب میکردن ولی الان که نیست اگه قصد شروع کتاب رو دارید در گوگل این عکس ها رو مشاهده کنید که با پیش زمینه بهتری از تریلی حامل ضریح و جمعیت استقبال کننده ها کتاب رو مطالعه کنید‌. التماس دعا آقا بطلب.