بریده‌هایی از کتاب فریادهای خاموش؛ جلد پنجم

مشکل بداخلاقی‌های عمومی را باید در بداخلاقی دولتمردان و اصحاب قدرت رسمی جست‌وجو کرد. بداخلاقی‌های رایج، با توجه به نظم سیاسی - ایدئولوژیک مستقر و اعتماد معطوف به قدرت دولتی، ناشی از نشت بداخلاقی‌های سیاسی حکمرانان است.

ما را با تراز انقلاب اسلامی مقایسه کنید. به نقدها و اعتراض‌ها، برخلاف پهلوی، گوش دهید. فریب شبکه‌های اغوایی خود را نخورید. روزی آگاهی‌ها متراکم خواهد شد، انگیزه‌ها فوران خواهد کرد، فرصت‌های مردمی متبلور خواهد شد؛ روزی که شاید دیگر گوش دادن‌ها دیر شده باشد. مردم فقط گوش شنوا و همدردی صوری را نمی‌خواهند. آن‌ها در انتظار گوش شنوای عملی هستند. باید از مشاوران ساده‌زیستی استفاده شود که هم با مردم همنوا و هم در میان مردم و مشکلات آنان باشند.

جوانان ما در ردهٔ سنی متفاوت متوجه باشند که دوران اقتصاد دولت‌محور و نفتی گذشته است. بالایی‌ها اگر قرار بود کاری بکنند تا حالا کرده بودند. باید خودشان به فکر باشند و آستین بالا بزنند.

به نظرم دنیا آن‌قدر راز سربه‌مُهر و ناگشوده برای ما انسان‌های معمولی دارد که فقط باید با کمال وجود، اطمینان و طیب خاطر خود را به خدا بسپاریم؛ به این امید که او خود دستمان را بگیرد و نجات‌بخش ما باشد. باید با معارف او بیشتر انس بگیریم و تمام تلاشمان را برای کسب معرفت نظری و عملی او به کار گیریم و به دلیل همان اسرار ناگشوده، خود را در نهایت به او بسپاریم.

به نظر می‌رسد کشور به تغییر و خانه‌تکانی درون‌گفتمانی نیاز دارد. این خانه‌تکانی صورت نگیرد، موج ضرورت خانه‌تکانی از بیرون ــ که الزاماً مثبت و آرام هم نیست ــ فراخواهد رسید.

به نظرم دنیا آن‌قدر راز سربه‌مُهر و ناگشوده برای ما انسان‌های معمولی دارد که فقط باید با کمال وجود، اطمینان و طیب خاطر خود را به خدا بسپاریم؛ به این امید که او خود دستمان را بگیرد و نجات‌بخش ما باشد.

آنگاه که همه چیز و همه کس تمام می‌شود، آنگاه که همه چیز محدودیت و مانع می‌شود، آنجا آغاز شکفتن من انسانی است.

با این مقوله که وظیفهٔ دانشگاه تولید علم تعریف شود، مشکلی ندارم؛ به شرطی که اولاً تولید باشد، نه فقط مصرف و اشاعهٔ علم دیگران

نظر بنده این بود که نقد افکار مصدق، اگر به قیمت دفاع از پهلوی باشد، اشکال دارد. اما در غیر این صورت نقد مستدل ایشان بدون اشکال است. ضمن آنکه باید از انتشار آثاری که کلیّت نهضت ملی را زیر سؤال می‌برد اجتناب کرد.

از شیر مرغ تا جان آدمیزاد در این خیابان پیدا می‌شود. هر هفته از این خیابان کمی خرید می‌کنم. تاکنون فقط نان بربری می‌خریدم؛ اما امشب به دلیل آنکه فردا مهمانی از شیراز داریم، مقداری هم میوه خریدم. جالب است که فروشنده‌های این خیابان را بسیار مؤدب دیدم. خیابانی که در آن حیات جاری است و رفت و آمد تا اواخر شب در آن نمود بارز دارد. بدم نمی‌آید تحقیقی دربارهٔ تاریخچهٔ آن داشته باشم.