بریده‌هایی از کتاب چگونه بر امپراتوری خود فرمانروایی کنید

- انسان‌ها اغلب همزمان راه‌های بسیاری را امتحان می‌کنند تا درنهایت به‌واسطه‌ی یکی از آن‌ها بتوانند به موفقیت دست یابند. شما هرگز مرتکب این اشتباه نشوید، ذهن خود را فقط روی یک هدف متمرکز سازید و آن‌گاه با تمام توان به‌سمت آن حرکت کنید. جز رسیدن به هدف، گزینه‌ی دیگری را به ذهن خود راه ندهید. اگر «شکست» را گزینه‌ای برای انتخاب ندانید، آن‌گاه دیگر چاره‌ای جز پیروزی نخواهید داشت.

انسان‌ها زمانی بیشترین توان خود را بروز می‌دهند که در شرایط «مرگ یا زندگی» قرار گرفته باشند. به‌نظر می‌رسد اگر فشار و اجبار بیرونی نباشد، اغلب استعدادها و توانایی‌های درونی ما هرز می‌رود و نمی‌تواند به هنگام نیاز به یاری ما بشتابد. گویی اسب سرکش درون آدمی برای رام شدن به تازیانه‌ای محتاج است.

و تنها راهی که می‌توانید از زمان نهایت استفاده را بکنید این است که به‌سرعت عمل کنید و خود را ملزم به انجام کارهایی کنید که شما را گام‌به‌گام به‌سوی پیروزی هدایت می‌کند. بی‌شک اگر انگیزه‌ای درونی شما را به‌سوی هدفتان سوق دهد، در موفقیت‌تان بسیار مؤثر خواهد بود

هرگز برده‌ی اوضاع و شرایط نباشید، زیرا اربابانی سخت‌گیر و لجبازند. پس با تازیانه به آن‌ها حمله کنید و اوضاع و شرایط را وادارید از شما اطاعت کنند. آن‌گاه خواهید دید که مانند غلامانی حلقه‌به‌گوش در خدمت شما خواهند بود.

باید بدانید بسیار تواناتر از آن چیزی هستید که به شما گفته‌اند. از این رو بی‌آن‌که آگاه باشید، به باورهایی محدودکننده گرفتار شده‌اید که از کودکی بر شما تحمیل شده است تا شما را از پرواز کردن باز دارد. آنچه به‌راستی شما را محدود کرده است تنها ذهنتان است. شما زندانی باورهای خود هستید و اگر ذهن خود را آزاد کنید آن‌گاه دیوارهای زندان فرو می‌ریزد و خواهید توانست معجزه‌ی پرواز را تجربه کنید.

- یک انسان فقط آن زمان حق دارد کاملاً از زندگی خود راضی باشد که به خواب ابدی فرو رفته باشد. کسی‌که از همه‌چیز راضی است دیگر دلیلی برای تغییر نمی‌بیند و آن‌که تغییر نمی‌کند، مرده است، حتی اگر خودش هم از آن بی‌خبر باشد.

اگر بخواهید منتظر شوید تا همه‌چیز رو‌به‌راه شود و آن‌گاه اقدام کنید، باید بدانید که این انتظار هرگز به پایان نخواهد رسید

ویل دورانت، فیلسوف و مورخ آمریکایی، در شاهکار بی‌نظیر خود تاریخ تمدن می‌نویسد: «از ۳۴۳۸ سال تاریخ ثبت‌شده فقط ۲۶۸ سال جهان درگیر جنگ نبوده است.» در‌حقیقت دنیا مکانی است برای جنگیدن و زمان‌های صلح تنها وقفه‌ای کوتاه‌مدت برای تجدید قوا و آغاز نبردی دیگر است.