نظرات کاربران درباره کتاب صوتی سه‌گانه نیویورک

پل استر نویسنده ی محبوب من، که در سه داستان کوتاه مرتبط به هم تونست یکبار دیگه منو به خوبی اقناع کنه. سه داستان کوتاه که هر کدوم از تعلیق خوبی برخوردار بودند. مثل همیشه در داستانهای پل آستر، شاهد یک جور ادراک هستیم که هر چه داستان پیش میره بیشتر و بیشتر بهش میرسیم.شخصیتهایی که رفته رفته در داستان باهاشون آشنا میشیم و میفهمیم چقدر عجیبن...و چقدر عجیبتر که زاییده ی فکر نویسنده هستند! سبک نویسندگی آستر اینه...برای عمیق ترین حسهای یک آدم، واژه پیدا میکنه! و اما کتاب.... داستان اول(شهرشیشه ای)، درمورد کارآگاهیست که شبانه روز بدنبال سوژه ی خودش که گویی دیوانه ست، میره. جالبه که در این جست و جوی همیشگی، به نوعی خودش رو پیدا میکنه...همون ادراکی که ازش صحبت شد... داستان دوم(ارواح)، باز هم در مورد کارآگاه خصوصیست.اون ماموریت داره شخصی که در یک اتاق مشغول نویسندگیست رو زیرنظر گرفته و‌تمام کارهاش را بصورت هفتگی گزارش بده.اون رفته رفته از اینکار احساس کلافگی میکنه وتصمیمات جالبی میگیره... در نهایت باز هم به اون ادراک میرسیم...به یک جهان بینی تازه توسط شخصیت اول داستان. داستان سوم(اتاق در بسته)، درمورد مردیست که به واسطه ی دوستیش با شخصی بنام فنشاو و‌ در پی ناپدید شدنش، مامور چاپ آثارش میشه. این شناخت و کندوکاو در شخصیت عجیب فنشاو بهمراه روایت بی نقص آستر، یک اثر بی نظیر خلق کرده. یک داستان که در نهایت با اوردن یک کد، به داستان اول ربط کوتاهی پیدا میکنه... برای خوندن آثار پل آستر باید صبور باشین، باید با نثرش ارتباط بگیرین ‌و ترجیحا تکه تکه داستان رو نخونین.چون پیوستگی داره و اگر از فضاش خارج شدید، بسختی دوباره شما رو میپذیره...اینه که ممکنه برای عده ای رکود داستان خسته کننده بنظر بیاد. در نهایت، اگر زیاد اهل مطالعه نیستین، اگر تازه شروع کردین به مطالعه داستانهای خارجی، اگر روند کند یک کتاب اذیتتون میکنه اصلا این کتاب رو نخونید... اما اگر خوندین...خوب بهش فکرکنید. کلمات رو مزه مزه کنید...اونوقت میبینید که کتاب یک اثر فوق العاده ست....

پل استر موضوعات رو از زوایایی میبینه که خواننده تجربه نکرده. عالیه

من این اثر رو چاپی خوندم. به نظرم جزو آثار درخشان پل استره. در دو داستان اول که شهر شیشه‌ای و ارواح هستن، سیری جنونی که کارکتر‌ها طی می‌کنند انقدر آروم و تدریجیه که خواننده رو همراه خودش می‌کنه. گیجت می‌کنه و در عین حال وسوسه‌ات می‌کنه که ادامه بدی. نه گیجی‌ای که زده بشی. انگار این شگرد پل استره. تو رو توی ناکجاآباد رها میکنه. تو میتونی برداشت خودتو داشته باشی. درست لحظه ای که حس میکنی ارتباطی پیدا کردی به شک میندازتت. ورق برمیگرده. درست مثل کارآگاه کوئین توی شهر شیشه‌ای و آقای آبی توی ارواح. و عجیب تر اینکه اصلا نمیدونی راوی کیه. گاهی حس میکنی شخصیت اصلیه گاهی فکر میکنی نویسنده خودش شخصا داره باهات حرف میزنه و انقدر غیرواقعی به نظر میرسه که حس میکنی الان میفهمتت. میدونه گیجی میدونه دنبال چی هستی. انگار نویسنده باهات بازی می‌کنه. تو رو توی مشتش داره. نویسنده عجیبیه و توی عمرم همچین آثاری نخونده بودم که همزمان خسته کننده و جذاب باشه.

عالی بود

از گوش کردن بهش لذت ببرید

اولین کتابی بود که از پل استر خوندم. اما حالا مطمئن نیستم که فعلا بخوام کتاب دیگه ای از ایشون بخونم. بااینکه شروع داستانها جذاب و گیرا بود اما هرسه داستان تقریبا در نیمه دوم بسیار سقوط کردند و ایجاد دلزدگی و ملال می کنند. شخصیتهای اصلی باورناپذیر و غیرمعقول اند. ضعف در طرح داستان و پردازش شخصیت ها وجود دارد.

واقعا وقت تلف کردن بود، بی سر و ته ترین متن زندگیمو خوندم

حروم کردن وقت و اینترنت و پول نمیشه اسمشو رمان گذاشت، بیشترش یه سری چرت پرت بیربط به موضوع اصلیه. طوری که انگار نویسنده فقط میخواسته کاغذ سیاه کنه. من که خوشم نیومد نصفه رهاش کردم.