کتاب دوست من

کتاب دوست من نمایشنامه‌ای نوشتهٔ ژوئل پومرا و ترجمهٔ فریده مشتاقی و آرزو حسینقلی است و نشر قطره آن را منتشر کرده است. دوست من داستان مرد جوانی را حکایت می‌کند که در رؤیاهایش فیلم دوست دوران کودکی‌اش را که مرده است بازسازی می‌کند، فیلمی که هرگز کسی آن را ندیده.

درباره کتاب دوست من

ژوئل پومرا، نویسنده، کارگردان و نمایشنامه‌نویس و بازیگر فرانسوی، در ۲۹ فوریهٔ ۱۹۶۳ در روئان فرانسه به دنیا آمد. در سال‌های دبیرستان به علاقه‌اش به تئاتر پی برد و پس از ترک زودهنگام تحصیل در شانزده‌سالگی، برخلاف خواست پدرش به‌جای معلمی به پاریس نقل‌مکان کرد و برای نخستین بار وارد عرصهٔ بازیگری در تئاتر شد و پا به فستیوال آوینیون گذاشت. از بیست‌وسه سالگی شروع به نوشتن کرد و به‌طور جدی و منظم به مطالعه و نگارش پرداخت. اولین اثر خود به نام مسیر داکار را که تک‌گویی غیرتئاتری بود در سال ۱۹۹۰ در سالن تئاتر کلاول پاریس به صحنه برد و در همان سال کمپانی خود به نام لوئی برویار را تأسیس کرد. در سال ۱۹۹۵ نمایشنامهٔ قطب‌ها را نوشت که به‌عنوان اولین اثر چاپ‌شدهٔ او در سال ۲۰۰۲ منتشر شد. در سال ۲۰۰۴ نمایشنامهٔ در دنیا به‌عنوان بزرگ‌ترین موفقیتش در تئاتر ملی استراسبورگ به صحنه رفت. پومرا با سه‌گانهٔ در دنیا (۲۰۰۴)، دست تنها (۲۰۰۵) و بازرگانان (۲۰۰۶) آثارش را مستقیماً در چهارچوب واقعیتِ معاصر و منطبق با خواسته‌هایمان از نمایش سامان می‌دهد و از سه منظر مادی، عینی و خیالی به مسئلهٔ واقعیت می‌پردازد.

ویژگی پومرا در این است که تنها به کارگردانی آثار خود می‌پردازد و به نظر او هیچ سلسله‌مراتبی در کار نیست و کارگردانی و متنِ اثر با تکرار مداوم و هم‌زمان ساخته و پرداخته می‌شود و به همین دلیل است که او خود را «نویسندهٔ نمایش» می‌نامد.

پومرا جوایز بسیاری برای خلق آثارش دریافت کرده است. ازجمله جایزهٔ بهترین اثر فرانسوی‌زبانِ اتحادیهٔ نقد برای نمایشنامهٔ این بچه در سال ۲۰۰۶، جایزهٔ بزرگ ادبیات نمایشی برای نمایشنامهٔ بازرگانان در سال ۲۰۰۷ و جایزهٔ بومارشه، جایزهٔ بهترین نمایش تئاتر عمومیِ پالمارِس دو تئاتر و جایزهٔ بهترین اثر فرانسوی‌زبانِ اتحادیهٔ نقد برای نمایشنامهٔ اتحاد دو کره در سال ۲۰۱۳.

از دیگر آثار پومرا که منتشر شده یا به صحنه رفته‌اند می‌توان به می‌لرزم، اتاق سرد من، دوست من، به‌لطف چشمانم، چه‌کار کردیم؟، سالی بدون تابستان و بازنویسی قصه‌های مشهور مانند شنل قرمزی، پینوکیو و سیندرلا اشاره کرد.

دوست من داستان مرد جوانی را حکایت می‌کند که در رؤیاهایش فیلم دوست دوران کودکی‌اش را که مرده است بازسازی می‌کند، فیلمی که هرگز کسی آن را ندیده.

خواندن کتاب دوست من را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران نمایشنامه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب دوست من

«پدر: (درحالی‌که راهرو را نگاه می‌کند) خودش است. نمی‌فهمم چطور می‌تواند این‌همه مدت توی تخت بماند.

مادر: این خصلتش به ما نرفته.

پدر: نه.

مادر: برادرش هم آن‌قدرها خوش‌خواب نیست.

پدر: بود... اما نه این‌قدر... فکر می‌کنم.

مادر: راستش ما الآن چیز زیادی ازش نمی‌دانیم.

پدر: نه.

مادر: از وقتی ژرژ رفته می‌شود گفت ما زیاد قاطی جزئیات زندگیش نیستیم.

پدر: اما در مورد این یکی الآن قضیه برعکس شده.

مادر: ما صاحب دو تا پسر شدیم، دو تا پسر که در واقع خیلی با هم فرق دارند.

پدر: فکر می‌کردم شاید یک روزی تو یک برنامهٔ تلویزیونی ببینیمش... ژرژ را...

مادر: دیگر شورش درآمده، وقتی برمی‌گردد حتی اینجا نمی‌آید سری به ما بزند و ما فقط از تلویزیون از حال و احوالش خبردار می‌شویم... به هر حال باورم نمی‌شود...

مادر خارج می‌شود.

پدر: پسر ما اولین فیلم‌سازی نیست که تلویزیون نشانش می‌دهد.

پدر هم از صحنه خارج می‌شود.»