بریده‌هایی از کتاب اصول و مهارت‌های شادکامی مبتنی بر قرآن و روایات

در حدیثی از امام علی آمده است که برای جان‌های شما، بهایی غیر از بهشت نیست، پس آن را جز به آن مفروشید.

قال امیرالمؤمنین: مَا بَالُکمْ تَفْرَحُونَ بِالْیسِیرِ مِنَ الدُّنْیا تُدْرِکونَهُ وَ لَا یحْزُنُکمُ الْکثِیرُ مِنَ الْآخِرَةِ تُحْرَمُونَه.‌ شما را چه شده که با به دست آوردن متاعی اندک از دنیا شادمان می‌گردید و از متاع بسیار آخرت که از دست می‌دهید اندوهناک نمی‌شوید.

عوامل نشاط و شادی نمی‌تواند بیرونی باشد بلکه درونی است. در نتیجه ممکن است کسی در اوج بلاهای متنوع و متفاوت قرار گیرد ولی خرسند، شاد و با نشاط باشد و بالعکس، می‌تواند در اوج دارایی و توانمندی، احساس خوب و ادراک خوشی نداشته باشد.

شادمان بودن از فضل و رحمتی که از ناحیه خداست، شادمانی مطلوبی است زیرا از همه آنچه انسان به دست می‌آورد بهتر است.

و اگر بعد از شدّت و رنجی که به او رسیده، نعمت‌هایی به او بچشانیم، می‌گوید: «مشکلات از من برطرف شد، و دیگر باز نخواهد گشت!» و غرق شادی و غفلت و فخرفروشی می‌شود ...

خدا روزی را برای هر کس بخواهد (و شایسته بداند) وسیع، برای هر کس بخواهد (و مصلحت بداند،) تنگ قرار می‌دهد؛ ولی آنها [کافران] به زندگی دنیا، شاد (و خوشحال) شدند؛ در حالی که زندگی دنیا در برابر آخرت، متاع ناچیزی است!

قال امیرالمؤمنین: عَلَیکمْ بِدَوَامِ الشُّکرِ وَ لُزُومِ الصَّبْرِ فَإِنَّهُمَا یزِیدَانِ النِّعْمَةَ وَ یزِیلَانِ الْمِحْنَة برشما باد به دوام شکر و صبر، پس بدرستی که اینها نعمت را زیاد و محنت را زایل می‌کنند. ایمان عامل رضایتمندی و جاودانگی

قال امیرالمؤمنین: مَنْ طَلَبَ رِضَی النَّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ رَدَّ اللَّهُ حَامِدَهُ مِنَ النَّاسِ ذَامّا هرکس خشنودی مردم را بر خشم خدا خواهد خداوند ستایش‌کننده او را نکوهش‌کننده او سازد.

از افتادن غیر خود شاد مشو، زیرا نمی‌دانی روزگار با تو چه خواهد کرد.

یکی از مهم‌ترین و البته چالشی‌ترین مباحثی که در زمینه شادی و شادکامی وجود دارد بروز غیر ارادی آن است، زیرا به عنوان حالتی است که در اثر فرایندهای باوری و رفتاری انسان در او آشکار می‌شود و به تعبیری، هیجانی است که در اثر داشتن صفات، رفتارها و باورها از او ظاهر می‌شود.